Dikkat Dağınıklığı ve Hiperaktivite (DDH) çocuklar arasında görülme oranı oldukça yüksek
olan bir diğer problemdir. Hatta, uzmanlar arasında olduğundan fazla sayıda teşhis edilme
eğilimi olan bir konu olarak dikkat çekmektedir. Teşhis konusunda yıllardır süren çalışmalar
halen tam manasıyla DDH’nin sebeplerinin anlaşılamadığını bize gösteriyor.

Aslında Dikkat Dağınıklığı ve Hiperaktivite iki farklı olgudur. Zaman zaman, dikkat
dağınıklığı veya hiperaktiviteden biri diğerine ağır basabilir. Çocukta göze çarpan
hiperaktivite olup dikkat dağınıklığı çok fazla ortaya çıkmayabilir. Ancak iki olgunun da bir
arada görülmesi o kadar yüksek bir orandadır ki, bu nedenle birlikte anılmaları olağan bir
durum haline gelmiştir.

Dikkat dağınıklığı daha çok okul (akademik) çalışmalarında kendini gösteren bir problemdir.
Çocuk, bir ödevini bitirmeyi başaramayabilir. Çok basit hatalar yapabilir ya da birçok şeyi
unutup atlayabilir. Hemen her şey çocuğun dikkatini dağıtabilir. Çocuk çoğunlukla dağınık ve
düzensizdir. Eşyalarını (kalem,defter,kitap vs.) çok fazla kaybeder. Direkt olarak kendisine
hitap edildiğinde dahi dinlemede sıkıntı çekebilir ve sorulan sorulara doğru düzgün cevap
veremeyebilir. Çocuk, hem okulda hem evde ödevlerini yapmayı unutabilir. Bu öğretmene ve
ebeveyne karşı direnme olayı değildir. Maalesef çocuk, unutkanlığı ve düzensizliği nedeniyle
temel görevlerini yerine getiremez.

DDH’nin teşhisinde çocuğun yaşı oldukça önemlidir. Okul öncesi dönemde çocuğun aşırı
hareketliliği ya da dikkatinin çabuk bozulması normaldir. Bu sebeple, çoğu zaman DDH okul
çağına kadar teşhis edilemez. Eğer çocuğunuz bu belirtilerden bir ya da daha fazlasını
gösteriyorsa, o zaman en kısa sürede bir psikolog ya da çocuk doktoruyla görüşünüz.

Hiperaktif davranışı teşhis etmek çok daha kolaydır. Çocuk, hemen her an bulunduğu odanın
bir köşesinden diğerine koşturup durur. Uzun süre belirli bir yerde oturması mümkün değildir.
Hatta oturduğunda bile sandalyesinde sallanıp durur. Okulda, arkadaşları gibi düzgün bir
şekilde sırasında oturamaz. Kendisine söz verilmeden ya da sırasını beklemeden ortaya atılıp
sorulara cevap verir. Adeta kendisini tutamaz ve devamlı olarak konuşup birşeyler anlatabilir.
Bu durum, arkadaşları ile ciddi sıkıntılar yaşamasına sebep olur. Çünkü oyun esnasında da
kendi sırası gelmeden ya da başka arkadaşının sırasında kendisini tutamaz.

Erkek çocukların kızlara oranla daha fazla DDH problemi yaşadığını görmekteyiz. DDH’si
olan çocukların dikkat dağınıklığını gidermek için yapılabilecek birçok şey vardır. Çoğu DDH
sorunu olan çocuk akranlarıyla eşit ya da daha yüksek zekaya sahiptir. Önemli olan,
zamanında teşhis koyarak çocuğun gerekli olan tedaviyi alması ve akranlarıyla fazla problem
yaşamadan sosyalleşmeye devam etmesini sağlamaktır. Çünkü, dışlanmışlık hissi ile oluşacak
travmalar çok daha ciddi psikolojik sorunlara neden olabilir.

En kısa zamanda psikoloğunuz veya çocuk doktorunuzla temasa geçerek, çocuğun enerjisinin
nasıl daha olumlu yönlendirilebileceğini ve otokontrol konusunda çocuğun sınırlarını öğrenip
ebeveyn olarak beklentilerimizi yükseltmemek ile ilgili bilgi almalıyız.

Psk. Bora Ilkinönü