* Çocuklar, değişik genetik yapılara ve çevresel koşullara sahip oldukları için fiziksel
gelişimin her döneminde bazı farklılıklar gösterebilirler. Anne babalar, öğretmenler
bu durumu doğal karşılamalı ve çocuklar arasında fiziksel gelişme açından
karşılaştırmalar yapmamalıdır.
* Belirli bir gelişme ve olgunlaşma düzeyine yetişemeyen çocuğun,
başaramayacağı etkinliklere zorlanması öğrenmeye karşı olumsuz tutumlar
göstermesine neden olur. Örneğin öğrenme yaşantıları, özellikle 0-6 yaş arasında
oyunlaştırılarak kazandırılabilir.
* Çocukların fiziksel gelişme dönemlerinde yetersizlikler göstermeleri doğal
karşılanmalıdır. Uygun eğitim yaşantılarının sağlanmasıyla bu yetersizlikler kolayca
giderilebilir. Örneğin 2-6 yaş grubu çocuklarının büyük fırçalarla tuvale resimler
çizmeye özendirilmesi, lego gibi kas zihin koordinasyonunu güçlendiren,
oyuncaklarla oynama olanağına kavuşturulması, hazırbulunuşluk düzeyine
yükselmesine neden olur.
* Çocukların fiziksel gelişimleri hakkında önce yetişkinlerin, yetişkinler tarafından da
çocukların bilgilendirilmesi gerekir.
* Çocuklar her dönemde yetişkinlerin yönlendirmelerine gereksinim duyarlar. Bu
yönlendirmeler, belli fiziksel gelişim dönemlerinin özelliklerine göre değişir.
* Çocuklar fiziksel donanımları yetersiz olduğu için, bazı etkinliklerde başarısız
olmaları halinde, kesinlikle suçlanmamalıdır.